Sara kwam al weifelend me tegemoet lopen op de dag van de coachafspraak. Eigenlijk heb ik dit niet nodig zegt ze, maar mijn vrienden zeggen dat het goed voor me is. Ik weet zeker dat ik alles al verwerkt heb vervolgt ze haar verhaal. Haar lichaamstaal zegt wat anders. We gaan rustig zitten aan de picknicktafel en drinken een kop thee.
Wanneer ze "geland" is vraag ik haar, wat wil jij? Wil jij hier nu zijn? Wil jij de verbinding aangaan met de paarden?
Ja zegt ze, ik ben toch wel benieuwd, alhoewel ik twijfel of er iets uitkomt.
We gaan naar de paarden en daar begint de coaching onmiddellijk. De paarden draaien zich om en zoeken geen verbinding.
Sara maakt zich groot en lacht "zie je wel, de paarden willen geen contact". Net als mijn vader.
Na de scheiding heeft Sara's vader zich uit de ouderlijke rol teruggetrokken. Hier heeft Sara enorm onder geleden.
Uiteindelijk komen we erachter dat Sara zich moeilijk heeft kunnen hechten aan haar ouders.
Als deze hechting niet voldoende heeft plaatsgevonden ga je als kind alles doen om "gezien" te worden, met alle gevolgen van dien.
Zo had Sara er nooit naar gekeken. De tranen stromen en de paarden komen beide om haar heen staan om haar te troosten.
Met toestemming van Sara mocht ik deze sessie hier plaatsen. Haar naam is veranderd.
Wil jij meer weten over hechting ...